BMW του 2021, όπως θα έπρεπε να είναι

Τι είναι η BMW; η BMW που ξέρουμε, η BMW που μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια και που αγαπήσαμε όσο λίγες εταιρείες, (προσωπικά 2-3). Είναι το οδηγοκεντρικό αυτοκίνητο, με τον κινητήρα εμπρός και την κίνηση πίσω, την προσεγμένη ποιότητα κατασκευής, την πολύ καλή ποιότητα κύλισης (εξαιρούνται οι γενιές με ελαστικά Run-Flat...), την υψηλή τεχνολογία, την ισχύ και γενικά όλες αυτές τις αρετές που κάνουν ένα αυτοκίνητο να ξεφεύγει από την έννοια του απλού μεταφορικού μέσου και να γίνεται κάτι ποθητό. Είναι έτσι όλες οι BMW; Όχι, δεν είναι. Ήταν έτσι πριν καμιά 20αριά χρόνια όταν είχε στην γκάμα της μόνο τις σειρές 3, 5, 7 και κάποια sport μοντέλα. Από τότε που ξεκίνησαν τα SUV, οι μικρότερες σειρές και οι πλατφόρμες με την κίνηση εμπρός, οι BMW (όπως και οι Mercedes), χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Τις κλασικές σειρές και τις υπόλοιπες. Για να μην παρεξηγηθώ (και πιθανόν λιθοβοληθώ), να διευκρινίσω πως και σε αυτές τις «υπόλοιπες», πάλι τα κορυφαία μοντέλα στην κατηγορία τους έχει, όπως η σειρά 1, σειρά 2 ή τα SUV Χ1, Χ2, Χ3 και ούτω καθεξής, αλλά... η BMW που ξέρουμε, στην πραγματικότητα είναι εδώ. Σε αυτά τα μοντέλα, όπως αυτό εδώ το δίπορτο «τριάρι» που πλέον λέγεται «τεσσάρι», στην πεντάρα και από εκεί και πάνω... που δεν μας αφορά. Αυτή εδώ η τεσσάρα λοιπόν BMW, είναι όντως η εξέλιξη του πραγματικά καλού αυτοκινήτου, του κορυφαίου, στην μοντέρνα και καλύτερη από ποτέ εκδοχή του. Έχει πάρει κάποια κιλάκια, αλλά είναι και φορτωμένη με τεράστιο εξοπλισμό, έχει πλαίσιο που θυμίζει μονοκόμματη μπανιέρα από μάρμαρο, εκπληκτική ηλεκτρονική ανάρτηση, πολυτελές και ποιοτικό σαλόνι, καθισματάρες και ηχομόνωση που αφήνει παγερά αδιάφορο στα αυτιά σου το οτιδήποτε συμβαίνει έξω από το φρούριο με το οποίο ταξιδεύεις. Πολύ λίγα αυτοκίνητα κάνουν το ταξίδι που κάνει αυτή εδώ η 420d, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού και είναι όλα της ίδιας «συνομοταξίας», όπως οι υπόλοιπες BMW από το «πάνω ράφι», οι μεγάλες Mercedes (μιλάμε φυσικά από C-Class και πάνω) και η θρασύτατη και υπέροχη Alfa Romeo Giulia που μπήκε «σφήνα» στους Γερμανούς. Αυτά τα λίγα που έχουν απομείνει με το μοτέρ στον διαμήκη άξονα δηλαδή, αν θέλετε ένα γενικό κανόνα.   

Η «δικιά μας» 420d

Η συγκεκριμένη λοιπόν είναι ένα από αυτά «τα λίγα», αν και δεν της πάει ο πετρελαιοκινητήρας όσο καλός και να είναι ο συγκεκριμένος. Δεν συνάδει με την εικόνα της ο ήχος από το ταξί που περιμένει στην πιάτσα, θέλει το γουργουριτό του εξακύλινδρου. Μέσα φυσικά δεν ακούγεται κυριολεκτικά τίποτα, αλλά από έξω είναι κάπως παράταιρο. Ο δίλιτρος τετρακύλινδρος B47, είναι κατασκευασμένος εξ' ολοκλήρου από αλουμίνιο, έχει σφυρήλατο στρόφαλο και μπιέλες, σύστημα ψεκασμού common rail υψηλής πίεσης (2.500bar) και ηλεκτρική αντλία νερού για ιδανικό έλεγχο της θερμοκρασίας. Το turbo είναι της Bosch-Mahle με πτερύγια μεταβλητής γεωμετρίας, για ελάχιστο turbo lag ακόμα και από τις πολύ χαμηλές στροφές. Έχει thermally-joined χιτώνια, αντικραδασμικό άξονα και αποδίδει 190Ps με άφθονη ροπή  (41kgm) μόλις από τις 1.750rpm. Συνδυάζεται με ένα δυναμό που παίζει και τον ρόλο της μίζας ενώ παράλληλα βοηθά με επιπλέον 11Ps ηλεκτρικής ισχύος όταν αυτό απαιτείται. Το τελευταίο αντλεί ενέργεια από μια μπαταρία 48V που φορτίζει κατά την επιβράδυνση, η οποία τροφοδοτεί επίσης διάφορα περιφερειακά συστήματα για να εξασφαλίζει χαμηλότερη κατανάλωση, η οποία είναι όντως πολύ χαμηλή για το βάρος και το είδος του αυτοκινήτου με συνδυασμένη τιμή στα 7,5lt/100km και σε πόλη και σε ταξίδι με μέση ωριαία 130+km/h... Στα προγράμματα ECO PRO ή Comfort, ο πετρελαιοκινητήρας μπορεί να περάσει σε λειτουργία coasting σε συνθήκες χαμηλού φορτίου για μεγαλύτερη οικονομία, ενώ τα άλλα δύο προγράμματα είναι το Adaptive που ανάλογα με τις συνθήκες κίνησης ρυθμίζει αντίστοιχα και την παροχή ενέργειας, καθώς και το Sport στο οποίο υπάρχει η δυνατότητα ρύθμισης της ανάρτησης, του τιμονιού και της απόκρισης του κινητήρα και του κιβωτίου. Όλα αυτά απεικονίζονται στις δύο υψηλής ευκρίνειας οθόνες με την κεντρική να είναι ενσωματωμένη στο ταμπλό με διαγώνιο 10,25in που ελέγχεται και από τον περιστροφικό διακόπτη δίπλα από τον επιλογέα και την ακόμα μεγαλύτερη των 12,3in που έχει αντικαταστήσει τον κλασσικό αναλογικό πίνακα οργάνων.

Το i-Drive 7.0 είναι ένα από το καλύτερα συστήματα infotainment, με πληθώρα οδηγικών βοηθημάτων, που έχουν ως σκοπό να κάνουν την οδήγηση πιο άνετη και ασφαλή, όπως το Driving Assistant Professional με Steering & Lane Control Assistant, το Parking Assistant που αναλαμβάνει πλήρως αυτοματοποιημένα τη διαδικασία του παρκαρίσματος, αλλά και το Reversing Assistant, το οποίο αποθηκεύει τα τελευταία 50m και μπορεί να βγάλει μόνο του το αυτοκίνητο από εκεί που το άφησες κάνοντας ακριβώς τις αντίθετες κινήσεις. Η BMW Intelligent Personal Assistant ενεργοποιείται με τη φράση «Hey BMW» και παρέχει μια πληθώρα υπηρεσιών και πληροφοριών.

Αρκετά όμως με αυτά... ξέρετε πόσο τα βαριέμαι εξάλλου... Στα πιο ουσιώδη, όπως ανέφερα και πιο πριν, η εξαιρετική πλατφόρμα CLAR με τα γόνατα MacPherson εμπρός, τη διάταξη πολλαπλών συνδέσμων πίσω και την M Adaptive ανάρτηση, εξασφαλίζει ένα συνδυασμό κρατήματος και άνεσης που είναι πραγματικά εντυπωσιακός, έως και αξιοζήλευτος. Παρά τους μεγάλους τροχούς με τα χαμηλοπρόφιλα λάστιχα, το αυτοκίνητο δεν χτυπάει πουθενά και φιλτράρει όλες τις ανωμαλίες του δρόμου, ενώ παράλληλα, έχει άμεση απόκριση στο τιμόνι και στις γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης. Για το οχτάρι αυτόματο της ZF το λέμε και το ξανά λέμε, είναι ένα σεμινάριο, σχετικά με το πόσο γρήγορα αλλά και πόσο ομαλά μπορούν να γίνουν τα κιβώτια με μετατροπέα ροπής, κάτι που σώζει σε μεγάλο βαθμό την έλλειψη δύναμης του diesel στις ψηλές στροφές, η οποία θα φανεί μόνο σε μια γρήγορη ορεινή διαδρομή, όπου θα σου θυμίσει πως το βασίλειο του είναι στον ανοιχτό αυτοκινητόδρομο.

Είναι ένα εξαιρετικό driver's car που αν θες όμως να εκμεταλλευθείς τις υψηλές δυνατότητες του και να το οδηγήσεις σε γρήγορη στριφτερή διαδρομή με το DTC απενεργοποιημένο (μία από τις ελάχιστες εταιρείες που σου δίνουν τη δυνατότητα...),  χρειάζεσαι ιδανικά μια βενζινοκίνητη έκδοση. Δεν χρειάζεται να είναι M4 ή M440i, και η 430i με τον δίλιτρο Β48 και τα 258Ps, θα είναι ότι πρέπει. Αν πάλι σας ενδιαφέρουν περισσότερο η χαμηλή κατανάλωση και η αυξημένη αυτονομία, η 420d αποτελεί έναν εξαιρετικό συμβιβασμό άνεσης-κατανάλωσης και σπορ χαρακτήρα.

Η μοναδική μου ένσταση είναι το πετάλι του φρένου. Όχι τα φρένα σαν απόδοση, αλλά η αίσθηση στο πεντάλ, που λόγω του adaptive cruise control και της επιπέδου 4 αυτόνομης οδήγησης, είναι αναγκαστικά brake-by-wire, με αποτέλεσμα να μην συνεργάζεται με το πόδι σου όπως ακριβώς θα ήθελες και να φρενάρει «περίπου» τόσο όσο του ζητάς. Δεν μπορείς να καλιμπράρεις τον εγκέφαλο σου στο πόσο πρέπει να πατήσεις το πεντάλ, γιατί κάθε φορά είναι διαφορετικό, με αποτέλεσμα να φρενάρεις αρχικά περισσότερο και μετά να το αφήνεις.

Στον δρόμο

Ο πιο ασφαλής και συνάμα πιο ευχάριστος τρόπος να συγκρίνεις ένα αυτοκίνητο, είναι να το δοκιμάσεις σε δρόμους που τους ξέρεις καλά. Εκεί που οδηγείς συνήθως, που ξέρεις τις λακκούβες, τις στροφές και έχεις ένα μέτρο σύγκρισης με το τι κάνουν τα υπόλοιπα. Επίσης, σε περιπτώσεις που «πέσει» στα χέρια μου ένα καλό μοντέλο, έχω εντάξει στο μενού και κάποιο ταξίδι στην εθνική, συνήθως μέχρι τον Βόλο, που είναι το πατρικό μου. Στον αυτοκινητόδρομο λοιπόν η 420d είναι όνειρο. Είναι το καλύτερο αυτοκίνητο που έχω ταξιδέψει, ever. Είναι το ίδιο καλό σε κράτημα και αίσθηση ασφάλειας με την Alfa Romeo Giulia Veloce, αλλά ακόμα πιο άνετο. Έχει τιμόνι, έχει κράτημα, έχει γκάζι, έχει το καλύτερο αυτόματο κιβώτιο της αγοράς και όλα αυτά μέσα σε ένα σαλόνι γεμάτο ανέσεις, πολυτέλεια και ομορφιά.

Επίσης είναι το πρώτο αυτοκίνητο που πέρασε το «test συζύγου» με άριστα. Στο test συζύγου, ανεβάζεις την ταχύτητά σου στις στροφές στα χιλιόμετρα που θα πήγαινες αν ήσουν μόνος σου, μέχρι να ακούσεις το: “Κώστα κόψε!”. Στην 420d δεν το είπε. Δεν το είπε!!! Αφού άρχισα να υπολογίζω το πως θα μπορούσα να την αγοράσω, γιατί επιτέλους βρέθηκε αυτοκίνητο με το οποίο μπορώ να κάνω την «δουλειά μου». Και κάπου εκεί, μπήκα σε διάφορες οικονομικό-τεχνικές σκέψεις, του τι πληρώνεις κάθε φορά και τι παίρνεις. Αυτό εδώ ας πούμε, ξεκινάει από τα €56.000 περίπου και έτσι όπως είναι αυτό της δοκιμής ξεπερνάει τις €65.000. Ακόμα και εντελώς «απλό» όμως στα 56, παίρνεις αμαξάρα. Μπορώ να σας παραθέσω μια πληθώρα μοντέλων με παρόμοια τιμή αγοράς (συνήθως με πλούσιο εξοπλισμό), τα οποία μπροστά σε αυτήν την τεσσάρα είναι κυριολεκτικά πεταμένα λεφτά. Ακόμα και μέσα από την γκάμα της BMW, ένα καλά εξοπλισμένο X1 μπορεί εύκολα να αγγίξει σε αυτήν την τιμή ή ακόμα χειρότερα μπορεί να πληρώσεις τόσα για κάποιο άλλο μεσαίο SUV, που αν το οδηγήσεις μετά από αυτήν εδώ, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να του βάλεις φωτιά και να χορεύεις δίπλα του σαν τον Κούρκουλο.

Για την αποφυγή λοιπόν διαφόρων τέτοιον κωμικοτραγικών καταστάσεων, πριν σας παρασύρουν οι πλασματικές «προτεραιότητες» και οι «μόδες της εποχής», σας προτείνω να πάτε πρώτα να οδηγήσετε ένα πραγματικό αυτοκίνητο σαν αυτό εδώ και μετά να βάλετε το χέρι στην τσέπη, για την μία φορά στα 5 χρόνια που θα πάτε σε χωματόδρομο. Για οτιδήποτε άλλο εκτός από κίνηση σε χωματόδρομο, η 4άρα θα το κάνει 100% καλύτερα από την συντριπτική πλειοψηφία των αυτοκινήτων στο εύρος 50-70K.

Τιμή βασικής έκδοσης 420d 190Ps 8AT: €56.300

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΣΚΟΥΤΗΣ